Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

notus (

  • 1 notus

    notus notus, a, um известный, знаменитый

    Латинско-русский словарь > notus

  • 2 nōtus

        nōtus adj. with comp. and sup.    [P. of nosco], known: mihi quidam, T.: res tam nota: haec, quae nota sunt omnibus: latrones: tua nobilitas hominibus litteratis est notior: nullus fuit civis R. paulo notior, quin, etc., of any eminence, Cs.: vita P. Sullae vobis notissima: (ulmus) Nota sedes columbis, customary, H.: notis conpellat vocibus, familiar accents, V.: verbum, in common use, H.: Notum est, cur, etc., Iu.: ut Aeneas iactetur... Nota tibi, V.— Plur m. as subst, acquaintances, friends: omnes noti me deserunt, T.: hi suos notos hospitesque quaerebant, Cs.: omnes Vicini oderunt, noti, H.— Well known, famous: Lesbos, H.: Notus in fratres animi paterni, esteemed for, H.— Plur n. as subst, notorious facts: quem nota et occulta fallebant, Ta.— Well known, of ill repute, notorious: notissimi latronum duces: feritate Lycaon, O.: mulier: moechorum notissimus, Iu.
    * * *
    I
    nota -um, notior -or -us, notissimus -a -um ADJ
    well known, familiar, notable, famous, esteemed; notorious, of ill repute
    II
    friends (pl.), acquaintances

    Latin-English dictionary > nōtus

  • 3 notus

    [st1]1 [-] notus, nota, notum: part. passé de nosco. - [abcl][b]a - connu. - [abcl]b - connu, célèbre, renommé; décrié. - [abcl]c - sens actif: qui sait, qui connaît.[/b]    - notus alicui: connu de qqn.    - notus alicujus rei: connu pour qqch.    - notus in fratres animi paterni, Hor. O. 2.2.6: connu pour ses sentiments paternels à l'égard de ses frères.    - notus + inf.: connu pour.    - moechorum notissimus, Juv. 6, 42: le plus tristement célèbre des débauchés.    - noti, ōrum, m.: les connaissances, les amis.    - civis Romanus paulo notior, Caes. BC. 2, 19, 2: un citoyen romain quelque peu notable.    - facere aliquid alicui notum, Cic. Fam. 5, 12, 7: faire connaître qqch à qqn.    - notum est cur solo tabulas inpleverit Hister liberto, Juv. 2, 58: on sait pourquoi Hister a rempli ses tablettes au profit d'un seul affranchi. [st1]2 [-] Notus (Notos), i, m.: - [abcl][b]a - le Notus (le vent du Sud, qui amène la pluie). - [abcl]b - un vent quelconque. - [abcl]c - tempête.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] notus, nota, notum: part. passé de nosco. - [abcl][b]a - connu. - [abcl]b - connu, célèbre, renommé; décrié. - [abcl]c - sens actif: qui sait, qui connaît.[/b]    - notus alicui: connu de qqn.    - notus alicujus rei: connu pour qqch.    - notus in fratres animi paterni, Hor. O. 2.2.6: connu pour ses sentiments paternels à l'égard de ses frères.    - notus + inf.: connu pour.    - moechorum notissimus, Juv. 6, 42: le plus tristement célèbre des débauchés.    - noti, ōrum, m.: les connaissances, les amis.    - civis Romanus paulo notior, Caes. BC. 2, 19, 2: un citoyen romain quelque peu notable.    - facere aliquid alicui notum, Cic. Fam. 5, 12, 7: faire connaître qqch à qqn.    - notum est cur solo tabulas inpleverit Hister liberto, Juv. 2, 58: on sait pourquoi Hister a rempli ses tablettes au profit d'un seul affranchi. [st1]2 [-] Notus (Notos), i, m.: - [abcl][b]a - le Notus (le vent du Sud, qui amène la pluie). - [abcl]b - un vent quelconque. - [abcl]c - tempête.[/b]
    * * *
    I.
        Notus, Participium. Plin. Congneu.
    \
        Notus pulchré. Plin. Fort congneu.
    \
        Nota loquor. Tibul. Je dis ce que je scay.
    \
        Notum facere. Sueton. Signifier, Faire à scavoir.
    II.
        Notus, Noti, m. g. Le vent de Midi, Le vent marin, ou pluau.
    \
        Fugit citius Noto. Virgil. Plus viste que le vent.

    Dictionarium latinogallicum > notus

  • 4 notus

    1. nōtus, a, um, PAdi. (v. nosco), bekannt (Ggstz. ignotus), I) passiv = jmdm. bekannt, A) im allg.: 1) eig. (sowohl von dem, dem ich bekannt bin, als von dem, der mir bekannt ist), res nota, Cic.: noti atque insignes latrones, Cic.: miles (kollektiv) notus inter se, Liv.: urbibus notus et populis, stadt- und weltbekannt (Ggstz. ignotus plerisque et obscurus, v. Pers.), Sen.: voluptas, quae passeribus est nota omnibus, a nobis intellegi non potest? Cic.: tua nobilitas hominibus litteratis est notior, populo obscurior, Cic.: murus ab ingenio notior ille tuo, Prop. (vgl. Lachm. Prop. 4, 1, 9 über notus mit ab): si gloriā tangeris notiorem epistulae meae te facient, quam omnia ista, quae colis, Sen.: vita P. Sullae vobis notissima, Cic.: notissimi inter se, quia etc., sie kannten einander genau, weil usw., Liv. – alqd notum habere, kennen, wissen, Cic.: alqd notum facere alci, Cic.: de filia notum senatui fecit, Suet.: m. folg. Infin., et illud quidem etiam hic notum, avium voces volatusque interrogare, Tac. Germ. 10: notus minuisse labores, Sil. 12, 331; u. so Manil. 1, 31. – subst., a) nōtī, ōrum, m., Bekannte, gute Freunde (Ggstz. ignoti), Cic. u.a. – b) nōta, ōrum, n., Bekanntes, Offenkundiges, quid opust nota noscere? Plaut. mil. 636: Ggstz., quem nota pariter et occulta fallebant, Tac. hist. 1, 24 extr. – 2) übtr.: a) bekannt = freundschaftlich, notis compel-
    ————
    lat vocibus, Verg. Aen. 6, 499. – b) bekannt = gewöhnlich, ulmus, nota quae sedes fuerat columbis, Hor.: munera, Verg. – B) prägn.: a) ausgezeichnet, angesehen, berühmt (Ggstz. obscurus), gladiator, Suet.: pater familias, Suet.: scriptor, Hor.: Lesbos, Hor. – m. Genet. (wegen), paterni animi, Hor. carm. 2, 2, 6. – b) berüchtigt, mulier, Cic.: quod noti sunt, Cic. – II) aktiv = bekannt mit etwas, mit Genet., homo eius provinciae notus et non parum sciens, Auct. b. Hisp. 3. § 3: notus adeo eius domus, ut etc., Dict. 6, 7.
    ————————
    2. notus (-os), ī, m. (νότος) = auster, der Südwind, stürmisch u. Regen bringend, I) eig., Verg., Ov., Gell. u.a. – II) übtr., übh. der Wind, Plur. die Winde, die Lüfte, auch Sturm, tendunt vela noti, Verg.: in notos volantem fugere, Verg.: so auch grues fugiunt notos, fliegen davon, Verg.: ratis acta notis, Val. Flacc.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > notus

  • 5 notus [1]

    1. nōtus, a, um, PAdi. (v. nosco), bekannt (Ggstz. ignotus), I) passiv = jmdm. bekannt, A) im allg.: 1) eig. (sowohl von dem, dem ich bekannt bin, als von dem, der mir bekannt ist), res nota, Cic.: noti atque insignes latrones, Cic.: miles (kollektiv) notus inter se, Liv.: urbibus notus et populis, stadt- und weltbekannt (Ggstz. ignotus plerisque et obscurus, v. Pers.), Sen.: voluptas, quae passeribus est nota omnibus, a nobis intellegi non potest? Cic.: tua nobilitas hominibus litteratis est notior, populo obscurior, Cic.: murus ab ingenio notior ille tuo, Prop. (vgl. Lachm. Prop. 4, 1, 9 über notus mit ab): si gloriā tangeris notiorem epistulae meae te facient, quam omnia ista, quae colis, Sen.: vita P. Sullae vobis notissima, Cic.: notissimi inter se, quia etc., sie kannten einander genau, weil usw., Liv. – alqd notum habere, kennen, wissen, Cic.: alqd notum facere alci, Cic.: de filia notum senatui fecit, Suet.: m. folg. Infin., et illud quidem etiam hic notum, avium voces volatusque interrogare, Tac. Germ. 10: notus minuisse labores, Sil. 12, 331; u. so Manil. 1, 31. – subst., a) nōtī, ōrum, m., Bekannte, gute Freunde (Ggstz. ignoti), Cic. u.a. – b) nōta, ōrum, n., Bekanntes, Offenkundiges, quid opust nota noscere? Plaut. mil. 636: Ggstz., quem nota pariter et occulta fallebant, Tac. hist. 1, 24 extr. – 2) übtr.: a) bekannt = freundschaftlich, notis compellat vocibus, Verg. Aen. 6, 499. – b) bekannt = gewöhnlich, ulmus, nota quae sedes fuerat columbis, Hor.: munera, Verg. – B) prägn.: a) ausgezeichnet, angesehen, berühmt (Ggstz. obscurus), gladiator, Suet.: pater familias, Suet.: scriptor, Hor.: Lesbos, Hor. – m. Genet. (wegen), paterni animi, Hor. carm. 2, 2, 6. – b) berüchtigt, mulier, Cic.: quod noti sunt, Cic. – II) aktiv = bekannt mit etwas, mit Genet., homo eius provinciae notus et non parum sciens, Auct. b. Hisp. 3. § 3: notus adeo eius domus, ut etc., Dict. 6, 7.

    lateinisch-deutsches > notus [1]

  • 6 Notus

    1.
    nōtus, a, um, v. nosco fin.
    2.
    Nŏtus and Nŏtos, i, m. [Notos], = auster, the south wind.
    I.
    Lit.:

    tres Notus hibernas immensa per aequora noctes Vexit me violentus aquā,

    Verg. A. 6, 355:

    madidis Notus evolat alis,

    Ov. M. 1, 264:

    udus,

    Hor. Epod. 10, 19:

    procellosus,

    Ov. H. 2, 12:

    tepidus,

    id. Am. 1, 4, 12:

    sub Noton et Borean,

    Luc. 7, 363.—
    II.
    Poet., transf., for wind in gen.:

    tendunt vela Noti,

    Verg. A. 3, 268; cf. id. ib. 1. 575; 5, 512; Tib. 1, 5, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > Notus

  • 7 notus

    1.
    nōtus, a, um, v. nosco fin.
    2.
    Nŏtus and Nŏtos, i, m. [Notos], = auster, the south wind.
    I.
    Lit.:

    tres Notus hibernas immensa per aequora noctes Vexit me violentus aquā,

    Verg. A. 6, 355:

    madidis Notus evolat alis,

    Ov. M. 1, 264:

    udus,

    Hor. Epod. 10, 19:

    procellosus,

    Ov. H. 2, 12:

    tepidus,

    id. Am. 1, 4, 12:

    sub Noton et Borean,

    Luc. 7, 363.—
    II.
    Poet., transf., for wind in gen.:

    tendunt vela Noti,

    Verg. A. 3, 268; cf. id. ib. 1. 575; 5, 512; Tib. 1, 5, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > notus

  • 8 notus

    I 1. a, um
    part. pf. к nosco
    2. adj.
    1) известный, знакомый (hoc mihi notum est C, Sen)
    aliquid notum habere C — знать что-л.
    aliquid notum facere alicui C — ставить кого-л. в известность о чём-л.
    n. animi in aliquem H — известный своим отношением к кому-л.
    2) обычный, привычный ( nota sedes columbarum H)
    3) известный, знаменитый ( scriptor H)
    4) близкий, дружелюбный ( voces V)
    5) общеизвестный, испытанный ( virtus Nep)
    6) пресловутый, пользующийся дурной славой (mulier C; latrones C)
    7) редко знакомый (с чем-л.), знающий (n. alicujus rei bH)
    II Notus, ī m. (греч. ; лат. Auster)
    1) сильный южный ветер (с градом и ливнями) V, O etc.
    2) поэт. ветер ( tendunt vela noti V)

    Латинско-русский словарь > notus

  • 9 notus [2]

    2. notus (-os), ī, m. (νότος) = auster, der Südwind, stürmisch u. Regen bringend, I) eig., Verg., Ov., Gell. u.a. – II) übtr., übh. der Wind, Plur. die Winde, die Lüfte, auch Sturm, tendunt vela noti, Verg.: in notos volantem fugere, Verg.: so auch grues fugiunt notos, fliegen davon, Verg.: ratis acta notis, Val. Flacc.

    lateinisch-deutsches > notus [2]

  • 10 notus

    известный, notae nequitiae, male notus servus (1. 3 § 4 D. 43, 30. 1. 15 § 44 D. 47, 10. 1. 62 § 1 D. 17, 1. 1. 1 § 3 D. 25, 3. 1. 5 § 3 D. 43, 24. 1. 141 § 4 D. 45, 1. 1. 1 § 2 D. 21, 1. 1. 9 § 2 D. 22, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > notus

  • 11 notus

    ,a,um
    известный

    Latin-Russian dictionary > notus

  • 12 notus

    , nota, notum (m,f,n)
      1) известный, знакомый;
      2) знаменитый

    Dictionary Latin-Russian new > notus

  • 13 Notus or Notos

        Notus or Notos ī, m, Νότοσ, the south wind, V., H., O.: tendunt vela Noti, the winds, V.

    Latin-English dictionary > Notus or Notos

  • 14 per-nōtus

        per-nōtus adj.,    thoroughly known, well known: pugil regi, Cu.

    Latin-English dictionary > per-nōtus

  • 15 известный

    notus,а,um

    Latin-Russian dictionary > известный

  • 16 ignotus [2]

    2. ī-gnōtus, a, um (in u. gnotus = notus), Adi. m. Compar. u. Superl., I) passiv = nicht gekannt, unbekannt, fremd (Ggstz. notus), 1) im allg.: a) v. leb. Wesen, absol. Plaut., Cic. u.a.: ignoto consule diffusus Bacchus, unter einem der Zeit nach unbekannten, längst vergessenen, Lucan. 4, 379: quod longinqua eoque ignotior gens erat, Liv.: si adhibebit fidem, etsi ignotus, notust; si non, notus ignotissimust, Plaut.: inter Avernales haud ignotissima nymphas, Ov.: favos ignotus (unbemerkt) adedit (stelio), Verg. – mit Dat., omnibus ignotus nautis, Nep.: exercitus ignotus adhuc duci suo, Liv.: ignotus plerisque et obscurus (Ggstz. urbibus notus et populis), Sen.: plurimis ignotissimi gentibus, Cic. – subst., īgnōtus, ī, m., ein Unbekannter, ignotus alienusque, Plaut.: oft Plur. ignoti (Ggstz. noti), Cic. u.a.: ignoti inter se et ignorantes, Liv. – b) v. Lebl.: forma, Nep.: arbor, Ov.: regio, Curt.: terra, Verg.: ignotae eā tempestate terrae, Liv.: origo, Vell.: ius obscurum et ign., Cic.: alter (dies) in vulgus ignotus, Cic.: haud ignotae belli artes inter se, Liv.: cucurbitae ignotiores, Th. Prisc.: ignotiora maria, Liv.: obscuriora et ignotiora verba, Quint. – m. Dat., iter ignotum hostibus, Curt.: ignotae Parthis virtutes, Tac.: ille tibi non ignotus cursus animi, Cic. – 2) prägn., von unbekannter) niederer) Herkunft, niedrig (Ggstz. generosus), mater, Hor.: Achivi, Ov.: hic ignotissimus Phryx, Cic.: ignotissimus quaesturae candidatus, Suet.: Plur. subst., ignoti, Leute von unbekannter (niederer) Herkunft, Menschen ohne Ahnen, Hor. sat. 1, 6, 6 u. 24. – II) aktiv (das Partiz. Perf. akt. vertretend), α) absol. = nicht kennend, der jmd. (ihn) od. etw. nicht kennt, unbekannt mit etw. (damit), ne quis tamen erret ignotus, Ps. Quint. decl. 6, 2. – gew. Plur. subst.: ignoti (Ggstz. noti), Cornif. rhet. 3, 12 u. 4, 63. Cic. Verr. 5, 75; ep. 5, 12, 7. Nep. Ages. 8, 1. Curt. 5, 12 (34), 20. Phaedr. 1, 11, 2. Avian. fab. 5, 17. – β) (wie ἄγνωστος) m. Genet., unbekannt mit etw., einer Sache unkundig, iteris, Naev. tr. 36: iuris sui, Callistr. dig. 49, 14, 2. § 7.

    lateinisch-deutsches > ignotus [2]

  • 17 parturio

    parturĭo, īre, īvi (ĭi) [pario] - intr. et tr. - [st2]1 [-] être en couches, être en travail, accoucher; mettre bas. [st2]2 [-] au fig. porter dans son sein, couver, enfanter. [st2]3 [-] produire, engendrer, amener. [st2]4 [-] bourgeonner, fleurir. [st2]5 [-] souffrir (pour ainsi dire comme une femme qui accouche), éprouver des inquiétudes, s'inquiéter, se tourmenter, se mettre martel en tête.    - imparf. parturibam... = parturiebam... (Apul. Phaedr.).    - scrofa parturiens, Phaedr.: la truie qui met bas.    - nemo qui obstetricem parturienti filiae sollicitus accersit edictum et ludorum ordinem perlegit, Sen.: le père qui, inquiet pour sa fille en travail, hâte les pas de la sage-femme, ne cherche pas à lire le programme et l'ordre des jeux publics.    - parturient montes, nascetur ridiculus mus, Hor. (prov.): la montagne va être en travail et donnera naissance à une ridicule souris (la montagne accouchera d'une ridicule souris).    - quod diu parturit animus vester aliquando pariat, Liv. 21: ces projets que votre esprit forme depuis longtemps, qu'ils éclatent une fois pour toute!    - Notus parturit imbres, Hor.: le Notus amène la pluie.    - ingentes parturit ira minas, Ov. H. 12, 208: la colère enfante de grandes menaces.
    * * *
    parturĭo, īre, īvi (ĭi) [pario] - intr. et tr. - [st2]1 [-] être en couches, être en travail, accoucher; mettre bas. [st2]2 [-] au fig. porter dans son sein, couver, enfanter. [st2]3 [-] produire, engendrer, amener. [st2]4 [-] bourgeonner, fleurir. [st2]5 [-] souffrir (pour ainsi dire comme une femme qui accouche), éprouver des inquiétudes, s'inquiéter, se tourmenter, se mettre martel en tête.    - imparf. parturibam... = parturiebam... (Apul. Phaedr.).    - scrofa parturiens, Phaedr.: la truie qui met bas.    - nemo qui obstetricem parturienti filiae sollicitus accersit edictum et ludorum ordinem perlegit, Sen.: le père qui, inquiet pour sa fille en travail, hâte les pas de la sage-femme, ne cherche pas à lire le programme et l'ordre des jeux publics.    - parturient montes, nascetur ridiculus mus, Hor. (prov.): la montagne va être en travail et donnera naissance à une ridicule souris (la montagne accouchera d'une ridicule souris).    - quod diu parturit animus vester aliquando pariat, Liv. 21: ces projets que votre esprit forme depuis longtemps, qu'ils éclatent une fois pour toute!    - Notus parturit imbres, Hor.: le Notus amène la pluie.    - ingentes parturit ira minas, Ov. H. 12, 208: la colère enfante de grandes menaces.
    * * *
        Parturio, parturis, pen. cor. parturiui, parturire. Terent. Estre en travail d'enfant, Travailler pour enfanter.
    \
        Ager almus parturit. Virgil. Commence à produire.
    \
        Quod diu parturit animus tuus, aliquando pariat. Bud. ex Liuio. Descharge ton coeur de ce qu'il porte ja pieca.

    Dictionarium latinogallicum > parturio

  • 18 ignotus

    1. ī-gnōtus, a, um, Partic. v. ignosco, w. s.
    ————————
    2. ī-gnōtus, a, um (in u. gnotus = notus), Adi. m. Compar. u. Superl., I) passiv = nicht gekannt, unbekannt, fremd (Ggstz. notus), 1) im allg.: a) v. leb. Wesen, absol. Plaut., Cic. u.a.: ignoto consule diffusus Bacchus, unter einem der Zeit nach unbekannten, längst vergessenen, Lucan. 4, 379: quod longinqua eoque ignotior gens erat, Liv.: si adhibebit fidem, etsi ignotus, notust; si non, notus ignotissimust, Plaut.: inter Avernales haud ignotissima nymphas, Ov.: favos ignotus (unbemerkt) adedit (stelio), Verg. – mit Dat., omnibus ignotus nautis, Nep.: exercitus ignotus adhuc duci suo, Liv.: ignotus plerisque et obscurus (Ggstz. urbibus notus et populis), Sen.: plurimis ignotissimi gentibus, Cic. – subst., īgnōtus, ī, m., ein Unbekannter, ignotus alienusque, Plaut.: oft Plur. ignoti (Ggstz. noti), Cic. u.a.: ignoti inter se et ignorantes, Liv. – b) v. Lebl.: forma, Nep.: arbor, Ov.: regio, Curt.: terra, Verg.: ignotae eā tempestate terrae, Liv.: origo, Vell.: ius obscurum et ign., Cic.: alter (dies) in vulgus ignotus, Cic.: haud ignotae belli artes inter se, Liv.: cucurbitae ignotiores, Th. Prisc.: ignotiora maria, Liv.: obscuriora et ignotiora verba, Quint. – m. Dat., iter ignotum hostibus, Curt.: ignotae Parthis virtutes, Tac.: ille tibi non ignotus cursus animi, Cic. – 2) prägn., von unbekannter) niederer) Herkunft, niedrig (Ggstz. generosus), mater, Hor.:
    ————
    Achivi, Ov.: hic ignotissimus Phryx, Cic.: ignotissimus quaesturae candidatus, Suet.: Plur. subst., ignoti, Leute von unbekannter (niederer) Herkunft, Menschen ohne Ahnen, Hor. sat. 1, 6, 6 u. 24. – II) aktiv (das Partiz. Perf. akt. vertretend), α) absol. = nicht kennend, der jmd. (ihn) od. etw. nicht kennt, unbekannt mit etw. (damit), ne quis tamen erret ignotus, Ps. Quint. decl. 6, 2. – gew. Plur. subst.: ignoti (Ggstz. noti), Cornif. rhet. 3, 12 u. 4, 63. Cic. Verr. 5, 75; ep. 5, 12, 7. Nep. Ages. 8, 1. Curt. 5, 12 (34), 20. Phaedr. 1, 11, 2. Avian. fab. 5, 17. – β) (wie ἄγνωστος) m. Genet., unbekannt mit etw., einer Sache unkundig, iteris, Naev. tr. 36: iuris sui, Callistr. dig. 49, 14, 2. § 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ignotus

  • 19 nōscō

        nōscō nōvī (2d pers. often nōstī, nōstis; subj. nōrim, for nōverim; plup. nōram, nōssem, for nōveram, nōvissem), nōtus, ere    [GNA-], to get knowledge of, become acquainted with, come to know, learn, discern: nosce te... nosce animum tuum: Id esse verum, quoivis facile est noscere, T.: deus, quem mente noscimus: omnes philosophiae partes tum facile noscuntur, cum, etc.: nec noscitur ulli, by any one, O.: noscere provinciam, nosci exercitui, by the army, Ta.: Iam nosces, ventosa ferat cui gloria fraudem, learn, V.—In perf. stem, to have become acquainted with, have learned, know, understand: Novi omnem rem, T.: plerisque notus erat, atque eos noverat, S.: qui non leges, non iura noritis: si ego hos bene novi, know them well: si tuos digitos novi: noris nos, you know me, I think, H.: nec iungere tauros Aut conponere opes norant, V.: Hortos mercarier noram, H.— To examine, consider: ad res suas noscendas, L.— To know, recognize: nosco crinīs incanaque menta Regis, V.: potesne ex his ut proprium quid noscere? H.— To acknowledge, allow, admit: illam partem excusationis: tuas causas.
    * * *
    noscere, novi, notus V TRANS
    get to know; learn, find out; become cognizant of/acquinted/familar with; examine, study, inspect; try (case); recognize, accept as valid/true; recall

    Latin-English dictionary > nōscō

  • 20 ignotum

    1.
    ignōtus, a, um, Part., from ignosco.
    2.
    ignōtus, a, um, adj. [in-gnotus, notus].
    I.
    Pass., unknown.
    A.
    In gen.:

    quamquam ad ignotum arbitrum me appellis: si adhibebit fidem, Etsi est ignotus, notus: si non, notus ignotissimus est,

    Plaut. Rud. 4, 3, 104 sq.:

    dubitabitis, judices, quin ab hoc ignotissimo Phryge nobilissimum civem vindicetis?

    Cic. Fl. 17, 40:

    ignoti homines et repentini quaestores celeriter facti sunt,

    id. Brut. 64, 242:

    homo ignotus et novus,

    id. Rep. 1, 1:

    nos pluribus ignotissimi gentibus,

    id. ib. 1, 17:

    longinqua eoque ignotior gens,

    Liv. 5, 32, 5:

    procedam in aciem adversus ignotos inter se ignorantesque,

    Liv. 21, 43, 18; cf.

    § 13: omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,

    Hor. C. 4, 9, 27:

    jus applicationis obscurum sane et ignotum patefactum atque illustratum est,

    Cic. de Or. 1, 39, 177:

    obscurioribus et ignotioribus verbis,

    Quint. 7, 3, 13; cf. id. 8, 3, 73; 8, 6, 74:

    haec nova et ignota ratio,

    Cic. Rep. 1, 16:

    alter (dies) in vulgus ignotus,

    id. Att. 9, 5, 2:

    ille tibi non ignotus cursus animi mei,

    id. ib. 5, 15, 1:

    terrae,

    unknown, distant, Tib. 1, 3, 3; ib. 39; cf.: nobilis ignoto diffusus consule Bacchus, unknown, remote with respect to time, i. e. old, Luc. 4, 379.— Subst.: ignō-tum, i, n., that which is unknown.

    Prov.: ignoti nulla cupido,

    Ov. A. A. 3, 397.—
    B.
    In partic., pregn. (for ignobilis, II.), of low birth or condition, lowborn, base, vulgar ( poet.):

    quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus,

    Hor. S. 1, 6, 36; cf.:

    naso suspendis adunco Ignotos, ut me libertino patre natum,

    id. ib. 6 and 24:

    Achivi,

    the ignoble Greeks, Ov. M. 12, 600:

    progenuit tellus ignoto nomine Ligdum,

    id. ib. 9, 670:

    ignotis perierunt mortibus illi,

    Hor. S. 1, 3, 108.—
    II.
    Act. (cf. the Gr. agnôstos), unacquainted with a thing, ignorant of (very rare for ignarus, insciens, inscitus): ignotae iteris sumus, Naev. ap. Non. 124, 28:

    simulacra ignotis nota faciebant,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    producere ad ignotos (aliquem),

    Cic. Verr. 2, 5, 29, § 75; Auct. Her. 3, 6, 12; cf.:

    ignotos fallit, notis est derisui,

    Phaedr. 1, 11, 2; so,

    ignoti, faciem ejus cum intuerentur, contemnebant,

    Nep. Ages. 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ignotum

См. также в других словарях:

  • Notus — ? Notus Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Насекомые …   Википедия

  • notus — ⇒NOTUS, NOTOS, subst. masc. Vent du midi, chaud et humide. Synon. rare de auster (Dict. XIXe et XXe s.). Rem. Par antiphrase ou par erreur, le mot désigne chez Giono un vent du nord: Un solide vent du nord bien carré dans son aire, un de ces… …   Encyclopédie Universelle

  • Notus — may refer to: Notus the south wind in Greek mythology (see Anemoi). Notus, Idaho a town in the United States. This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an …   Wikipedia

  • Notus — ist die Bezeichnung für: Notos, in der griechischen Mythologie der Südwind Notus ist der Name einer Ortschaft in den USA: Notus (Idaho), eine Ortschaft im Canyon County im US Bundesstaat Idaho Diese Seite ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • Notus — Notus, ID U.S. city in Idaho Population (2000): 458 Housing Units (2000): 156 Land area (2000): 0.394583 sq. miles (1.021966 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.394583 sq. miles (1.021966 sq. km)… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Notus, ID — U.S. city in Idaho Population (2000): 458 Housing Units (2000): 156 Land area (2000): 0.394583 sq. miles (1.021966 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.394583 sq. miles (1.021966 sq. km) FIPS code:… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Notus — No tus, n. [L., fr. Gr. No tos.] The south wind. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • notus — index acquainted, familiar (customary), notorious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • NOTUS — ventus meridionalis est, pluvius et turbulentus, Graecis hodiernis etiamnum Notia, Italis Ostro, Provincialibus le Marin, Gallis vent de Midy, Germanis Sud. In turre Octogona Andronici Cyrrhesti, quae, Athenis exstructa, memoratur Vitruvio l. 1.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Notus (Idaho) — Notus Ciudad de los Estados Unidos …   Wikipedia Español

  • Notus High School — Location Notus, Idaho, USA Information Type Public Faculty 13 Grades 7 12 Number of students …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»